Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

ΔΟΞΑ Αμπελοκήπων:Τα νέα της Ομάδας

ΔΟΞΑ  Αμπελοκήπων:
Τα νέα της Ομάδας

    Καταιγιστική η "Δόξα" Αμπελοκήπων στο γήπεδο της Οινόης  στον αγώνα με την τοπική Ομάδα "Φλατσάτα Οινόης" πέτυχε  σκόρ  5-0!.
Αναδημοσίευση από Εφημ.ΣΕΝΤΡΑ

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

Καρναβάλι: Αη Γιάννη 7-1-2014

Καρναβάλι  Αη Γιάννη 7-1-2014: Αμπελόκηποι Καστοριάς

   Μπορεί να μην είχε μεγάλες συμμετοχές,όπως άλλες χρονιές,όμως κρατήθηκε και φέτος το έθιμο του Καρναβαλιού, ανήμερα του Αη Γιάννη  7-1-2014.
    Οι παρέες συγκεντρώθηκαν στην είσοδο του Χωριού,στο Γήπεδο, στην συνέχεια, με συνοδεία παραδοσιακών οργάνων,έφθασαν στην Πλατεία του Χωριού,όπου χόρεψαν μαζί με τους χωριανούς και τους φίλους επισκέπτες.
    Η διοργάνωση γίνεται από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του  Χωριού (ΠΕΛΣΑ)
 
 
 
 
Λίγες Φωτογραφίες παρακάτω:
 
 
 
 
            .....ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ...Και του Χρόνου....

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Των Φώτων 6-1- 2014:Αμπελόκηποι Καστοριάς

Των Φώτων 6-1- 2014:
Αμπελόκηποι Καστοριάς

    Σήμερα Θεοφάνεια ή Φώτα,η μεγάλη Γιορτή της Βάφτισης του Χριστού,στον Ιορδάνη Ποταμό, με την, εν είδει Περιστεράς, εμφάνιση του Αγ Πνεύματος.Σήμερα καθαγιάζονται τα ύδατα.
    Η Τελετή του Αγιασμού των Υδάτων στο Χωριό, έγινε στον Ναό των Αγ Κων/νου & Ελένης.
Μικροί μαθητές  είχαν περιστοιχίσει από ώρα το τραπέζι όπου ο παπαΝικόλας εδιάβασε τον Αγιασμό και εμβάπτισε τον Σταυρό στο Υδωρ.
   Με ελαφρούς διαγκωνισμούς και τις σχετικές "νουθεσίες" του παπαΝικόλα, οι νεαροί έπιασαν  τον Σταυρό και φιλώντας τον,τον παρέδωσαν στον παπαΝικόλα, που τους ράντισε με τον παραδοσιακό βασιλικό,ψάλλοντας αυτός και ύστερα οι Ψαλτάδες  το " Εν Ιορδάνει βαπτιζομένου σου Κύριε...".
 
  Στο τέλος όλοι πήραν Αγιασμό και αντίδωρο,ενώ στο προαύλειο ο μόνος εορτάζων του Χωριού, Φώτης Νικόπουλος, που είχε αρτοκλασία,πρόσφερε με την οικογένειά του,κομμάτι άρτου και κρασί,δεχόμενος τις ευχές των συγχωριανών

****Δείτε ένα  μικρό Video από Αγιασμό των Φώτων 6-1-2014




Η Περιφορά του Σταυρού στα Σπίτια

    Μετά την Θεία Λειτουργία ,οι νεαροί που "έπιασαν" τον Σταυρό,έκαναν περιοδεία για ευχές και δώρα στα σπίτια του Χωριού
    **Παλιότερα(1913-1920?/),οι περιφέροντες τον Σταυρό στα σπίτια,είχαν μαζί τους ένα κάθισμα και σε κάθε σπίτι που επισκέπτονταν,έβαζαν σ'αυτό καποιο παιδί της οικογένειας,το σήκωναν ψηλά,φωνάζοντας "Αξιος-Αξιος-Αξιος!" σαν μια ευχή προς τους Γονείς,να γίνει "Αξιος" Απόγονος το παιδί τους

Το παλιό Εθιμο Ρίψης του Σταυρού στο Ποτάμι

    Σημειώνεται ότι εδώ και χρόνια έχει εγκαταλειφθεί το παλιό έθιμο της ρίψης του Σταυρού στο ποτάμι,αρχικά λόγω κακοκαιριών, αλλά  στη συνέχεια λόγω "μόλυνσης" του ποταμού από κακή λειτουργία του Βιολογικού καθαρισμού,ας όψεται η ΔΕΥΑΚ,όπως έχουμε ξαναγράψει σε άρθρο στο Ιστολόγιό μας

*** Δείτε παλιότερο άρθρο για "Φώτα-Θεοφάνεια καναν καιρό"


Πηγές:
1-Διηγήσεις Ελευθερίας Νικοπούλου (:έτος γέν 1913)
2-Δραστηριότητες ΠΕΛΣΑ από 1982 και μετά κ Φωτογρ Αρχείο
3-Αρθρα Ιστολογίου μας σχετικά "Φώτα-Θεοφάνεια καναν καιρό"

Πρωτοχρονιά-Φώτα:Παλιά Εθιμα του Χωριού

Πρωτοχρονιά-Φώτα:  Παλιά ΄Εθιμα του Χωριού
 
    Αφού πούμε  και από το Ιστολόγιό μας αυτό, τις Ευχές για ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,σε όλους τους συγχωριανούς και φίλους του χωριού,θα αναφερθούμε σε κάποια παλιότερα έθιμα που ξεχνιούνται ή έχουν αλλάξει.
 
Πρωτοχρονιάτικη Πίτα
 
     Η Πίτα αυτή παλιά γίνονταν από πολλά επάλληλα πλασμένα φύλλα,αλειμμένα με λίγδα (χοιρινό λίπος) και ψήνονταν στην γάστρα ("πιτιρόπιτα").
      Για το καλό του χρόνου, οι νοικοκυρές , εκτός από το "Φλουρί" (κάποιο κέρμα), έβαζαν και ένα φύλλο βελανιδιάς ("σμάρι") και ένα "στάχι" σιταριού.
     Το "σμάρι" συμβόλιζε την κτηνοτροφία, το κοπάδι με τα πρόβατα, αφού τα κλαδιά βελανιδιάς με τα φύλλα χρησίμευαν ως χειμωνιάτικη ζωοτροφή των κοπαδιών.
      Το "στάχι" συμβόλιζε την γεωργία, γενικά τα χωράφια.
       Στο κόψιμο της πίτας, προηγούνταν "σταύρωμα" με το μαχαίρι και ύστερα κόβονταν, ένα κομάτι για τον Χριστό & Παναγία, ένα για το Σπίτι και από ένα για κάθε μέλος της οικογένειας.
     ΄Ετσι υπήρχαν 3 "τυχεροί". ΄Ενας είχε Τύχη στο Φλουρί, άλλος στην Κτηνοτροφία και ο τρίτος στα Χωράφια.
     Αργότερα η Πίτα, αντικαταστάθηκε με την παραδοσιακή αρμιόπιτα ("μπουρέκι") και τελευταία  με πίτες- "τσουρέκια".
     Ο Μπακλαβάς (γλυκειά πίτα ),φυσικά, ήταν και παραμένει το γλύκισμα των εορτών.
 





Πρωτοχρονιάτικα Καρναβάλια.
 
     Και στο χωριό μας τα Καρναβάλια γίνονταν πρωτοχρονιά. Από βραδύς γίνονταν τα "σκεπαστά λουγκατσάρια": ντύνονταν με σκεπασμένο πρόσωπο, με διάφορα ρούχα, με την προσπάθεια να είναι αγνώριστα και επισκέπτονταν τα σπίτια συγγενών, γειτόνων και φίλων για ευχές και πειράγματα, με στόχο να μην τους αναγνωρίσουν.
    Ανήμερα Πρωτοχρονιά, υπήρχαν ΄Οργανα και ντύνονταν παρέες για γλέντι και χορό στην πλατεία της Παναγίας.
     Μέχρι την δεκετία του '30 περίπου, υπήρχε ένα έθιμο κοινού γιορτασμού με το διπλανό μας χωριό τη  Μηλίτσα με ανταλλαγή καρναβαλιών.Οι χωριανοί μας, ντυμένοι καρναβάλια κατέβαιναν με τα ΄Οργανα, κάτω στο παλιό Εκκλησάκι στο ποτάμι, όπου είναι σήμερα του Αγ Πνεύματος, που ήταν πέρασμα και σταυροδρόμι για Μηλίτσα από τον παραποτάμιο δρόμο. Εκεί περίμεναν και υποδέχονταν τους Μηλιτσιώτες που έρχονταν κι αυτοί ντυμένοι καρναβάλια με τα δικά τους ΄Οργανα.
΄Επειτα από καμπόσους χορούς εκεί, τραβούσαν οι χωριανοί μας για Μηλίτσα και οι Μηλιτσιώτες για το Χωριό μας, επισκεπτόμενοι όλα τα σπίτια του χωριού για ευχές κεράσματα και δώρα.
Όλα τα σπίτια ήταν ανοιχτά και υποδέχονταν τους επισκέπτες πρόσχαρα.
     Το μεγάλο σπίτι,γι απαράδειγμα, των Κοβατσιάδων (Αφοί Θεοδοσίου-κτισμένο το 1913) είχε στη σάλα, μακρύ τραπέζι για πάνω από 30 άτομα, με φαγητά, κεράσματα και πιοτά για τους επισκέπτες.
Με τον ίδιο τρόπο γίνονταν δεκτοί και οι χωριανοί μας στη Μηλίτσα.
      Μην ξεχνάμε ότι τα δυό χωριά (παλιά ονόματα Σδράλτση και Σλήμιστα μέχρι 1918), είχαν και έχουν παλιούς συγγενικούς δεσμούς και μέχρι το 1933 ήταν μια Κοινότητα με έδρα Σδράλτση-Αμπελόκηπους, μαζί με το Δουπιάκι-Δισπηλιό (αποσπάστηκε το 1919).
 
Πώς άλλαξαν τα Καρναβάλια από Πρωτοχρονιά στα Φώτα-ΑηΓιάννη
 

παλιό Καρναβάλι,Πλατεία Παναγίας
Διακρίνονται από αριστερά,στο γάιδαρο:
Βασίλης Ζησιάδης,Μιχάλης Τερψόπουλος,
Στέργιος Κενζτόπουλος,Μήτσος Αντωνόπουλος.
Καθιστές Βαγγελιώ Αντωνόπουλου,Αγνή Σιδοπούλου κα
   Την πρωτοχρονιά, γίνονταν καρναβάλια σε πολλά χωριά.΄Ετσι οι νέοι του χωριού έπρεπε έγκαιρα να "κλείσουν" ΄Οργανα.΄Ετυχε μια χρονιά (10ετία '1950,γύρω στα 1951-52?) που δεν έβρισκαν ΄Οργανα, γιατί ήδη είχαν πιαστεί όλοι σε άλλα χωριά.
  Οι "τρανύτεροι" πείραζαν τους νεαρούς: "αρέ, δεν αντρέπεισάστι, του χάλασάτι του Καρναβάλ' στου Χουριό!',τι φτειάντι τόσουν κιρό?Ντιπ δεν σας κόβ'να βρείτι όργανα"?
   Αποφάσισαν τότε να μεταθέσουν το γλέντι τα Φώτα και Αη Γιάννη, οπότε ήταν πιο εύκολο να βρουν ΄Οργανα, γιατί δεν είχαν σ'άλλα χωριά καρναβάλι τότε. Και έτσι έμεινε το έθιμο,αλλά συχνά ,για να σιγουρέψουν τα Οργανα,τους ζητούσαν, να πάρουν σαν εγγύηση,το μισό κλαρίνο.
    Το Καρναβάλι, με την μορφή που το ξέρουμε σήμερα, με παρέλαση κλπ, επανήλθε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του Χωριού γύρω στα 1982, με την στήριξη της Κοινότητας Αμπελοκήπων, με τον τότε Πρόεδρο Αποστόλη Δημητρίου.
 
Πηγές:
1-Για τα παλιά:Διηγήσεις Ελευθερίας Νικοπούλου (:έτος γέν 1913)
2-Για την αλλαγή Καρναβαλιού Πρωτοχρονιάς με Φώτα: Νικόπουλος Φώτης
3-Λοιπά:Δραστηριότητα Πολιτιστικού Συλλόγου ΠΕΛΣΑ μετά το 1982-Φωτο Αρχείου
4-Παλιότερα άρθρα για Καρναβάλια από Ιστολόγιό μας

 
 
 

ΔΟΞΑ Αμπελοκήπων:Ημερολόγιο 2014

ΔΟΞΑ Αμπελοκήπων:
Ημερολόγιο 2014

   Κυκλοφόρησε και διανεμήθηκε το Ημερολόγιο  2014 της Ομάδας μας "Α.Σ. ΔΟΞΑ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ".
     Περιλαμβάνει φωτογραφίες της Ομάδας και από κάτω ονόματα χορηγών από επαγγελματίες του χωριού και της περιοχής μας.
   

     
     Δείτε όλα τα άρθρα μας για ΔΟΞΑ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ,Εδώ
    
      Eυχόμαστε στην Ομάδα "Καλή Χρονιά" και Καλή Επιτυχία στην Αθλητική Σαιζόν της περιοχής μας.

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Από που πήραν τα ονόματα τους οι 12 μήνες του χρόνου

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ:Από που πήραν τα ονόματα τους οι 12 μήνες του χρόνου


ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ :Ο πρώτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από τον θεό των Ρωμαίων, τον Ιανό (Janus). Ο Ιανός ήταν θεός με δύο πρόσωπα, τα οποία κοίταζαν σε αντίθετες κατευθύνσεις, γι αυτό τον αποκαλούσαν και…Janus bifrons δηλαδή διπρόσωπο Ιανό. Τα δυο του πρόσωπα συμβόλιζαν την αρχή και το τέλος, τη νιότη και το γήρας, την είσοδο και την έξοδο. Γι αυτό και του αφιέρωσαν τον Ιανουάριο που σαν πρώτος μήνας του χρόνου, κοίταζε προς τον προηγούμενο χρόνο και προς τον επόμενο.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ : Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω. Ήταν αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο και στους νεκρούς γι αυτό και στη διάρκεια του οι Ρωμαίοι διοργάνωναν τελετές καθαρμών και εξαγνισμών. Με το παλαιότερο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου και οι άνθρωποι έπρεπε να μπουν στον καινούργιο χρόνο καθαροί και αμόλυντοι.

Με την καθιέρωση του Ιουλιανού ημερολογίου το 46 π.Χ. περιορίστηκαν οι ημέρες του από 30 σε 29 και την εποχή του αυτοκράτορα Αύγουστου του αφαιρέθηκε άλλη μια μέρα η οποία προστέθηκε στον Αύγουστο και έτσι έχει 28 ημέρες, και 29 κάθε τέσσερα χρόνια, οπότε το έτος αντί 365 ημέρες έχει 366 και ονομάζεται δίσεκτο από το bis sextus (δις έκτη) δηλαδή δύο φορές η 24η του μήνα που ήταν η έκτη μέρα πριν από τις Καλένδες του Μαρτίου. Εμείς, τον λέμε Φλεβάρη επειδή τότε ανοίγουν οι φλέβες της γης, δηλαδή αναβρύουν πολλά νερά, τον λέμε και Κουτσοφλέβαρο, επειδή έχει λιγότερες μέρες.
ΜΑΡΤΙΟΣ :Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, αφιερωμένος στον θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Άρη θεό του πολέμου. Ήταν πατέρας του Ρέμου και του Ρωμύλου και γενάρχης των Ρωμαίων. Είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης και στις 21 Μαρτίου είναι η εαρινή ισημερία.
Οι Έλληνες του έχουν δώσει πολλά ονόματα, όπως «ανοιξιάτης» επειδή φέρνει την άνοιξη, «γδάρτης», «παλουκοκαύτης» και «πεντάγνωμος» επειδή ο καιρός είναι άστατος, «βαγγελιώτης» από τη γιορτή του Ευαγγελισμού, «πενταγιόματο» (δηλ. πέντε γεύματα) στην ορεινή Πελοπόννησο. Την 1η του Μάρτη, τα παιδιά δένουν στο χέρι τους το «μάρτη» ή «μαρτιά» ένα κορδόνι από κόκκινη και άσπρη κλωστή, για να μη τα κάψει ο μαρτιάτικος ήλιος.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ :Είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα aperio που σημαίνει «ανοίγω» γιατί τότε ανοίγει ο καιρός και ανθίζουν τα λουλούδια. Ήταν αφιερωμένος στην θεά Αφροδίτη. Τον λέμε Ανοιξιάτη, Λαμπριάτη από τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα και Αϊγιωργίτη από την γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
Την Πρωταπριλιά συνηθίζουμε να λέμε αθώα ψέματα και να κάνουμε ανώδυνες φάρσες, ένα έθιμο που μας έχει έρθει από τη δυτική Ευρώπη και που έγινε περισσότερο γνωστό περί το 1880 μέσω της «Εφημερίδας» του Κορομηλά.

ΜΑΪΟΣ :Ο πέμπτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από την ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια). Το όνομα Maja προήλθε από τη λέξη Μαία (τροφός) τη μητέρα του θεού Ερμή στον οποίο ήταν αφιερωμένος.Είναι ο μήνας των λουλουδιών και την 1η Μαΐου πλέκουμε στεφάνια με λουλούδια και τα κρεμάμε στις εξώπορτες μέχρι τις 24 Ιουνίου που τα καίμε στις φωτιές του Άι- Γιάννη.
Η Πρωτομαγιά έχει χαρακτηριστεί ως παγκόσμια ημέρα αργίας και διεκδικήσεων των εργατών γι αυτό την ονομάζουμε και «Εργατική Πρωτομαγιά». Τη 2η Κυριακή του Μαΐου είναι η «Γιορτή της Μητέρας».
Κατά το τριήμερο 21-23 γίνονται «Τα Αναστενάρια» προς τιμή των Αγίων Κωνασταντίνου και Ελένης. Στο τελετουργικό τους περιλαμβάνουν εκστατικούς χορούς, πομπικές περιφορές εικονισμάτων αλλά κυρίως πυροβασία δηλαδή περπάτημα πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. Τον λένε και Κερασάρη γιατί τότε βγαίνουν τα κεράσια.

ΙΟΥΝΙΟΣ : Ο έκτος μήνας του έτους, ήταν αφιερωμένος από τους Ρωμαίους στη θεά Juno (Ήρα), σύζυγο του Jupiter (Δίας), προστάτιδα του οίκου και του γάμου. Κατά μία άλλη εκδοχή, πήρε το όνομά του από τον Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο. Αυτός ανέτρεψε τον βασιλιά Ταρκύνιο τον Υπερήφανο το 510 π.Χ., εγκαθίδρυσε τον θεσμό της Υπατείας, θεμελίωσε τη Δημοκρατία και έγινε ο πρώτος Ύπατος της Ρώμης.
Στις 21 Ιουνίου είναι το θερινό ηλιοστάσιο, οπότε ξεκινά επίσημα το καλοκαίρι, ενώ έχουμε τη μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα στο βόρειο ημισφαίριο και την μικρότερη στο νότιο. Λέγεται θεριστής γιατί κατά τη διάρκεια του γίνεται ο θερισμός του σταριού, ορνιαστής ή ρινιαστής γιατί γίνεται τεχνητή γονιμοποίηση των ήμερων συκιών με ορνιούς δηλαδή καρπούς άγριας συκιάς.

ΙΟΥΛΙΟΣ : Ο έβδομος μήνας του έτους έχει 31 ημέρες και είναι αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος θεωρείται ένας από τους τρεις μεγάλους στρατηλάτες του αρχαίου κόσμου.Ήταν εξαιρετικά ευφυής πολιτικός, στρατιωτικός, νομοθέτης, ρήτορας, ιστορικός, ανέβηκε σε όλα τα αξιώματα και άφησε σημαντικό έργο. Τον Ιούλιο, οι Ρωμαίοι τον έλεγαν Quintilis επειδή κατά το ημερολόγιο του Νουμά Πομπιλίου ήταν ο πέμπτος μήνας του έτους με πρώτο το Μάρτιο. Το 153 π.Χ. ως πρώτη ημέρα του έτους ορίστηκε η 1η Ιανουαρίου.

     Το 46π.Χ., ο Ιούλιος Καίσαρας ανέθεσε στον Σωσιγένη να αναμορφώσει το ρωμαϊκό ημερολόγιο το οποίο βασιζόταν στις φάσεις της σελήνης αλλά οι ατέλειες που είχε, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μεγάλες αποκλίσεις στην εαρινή ισημερία. Στο νέο ημερολόγιο, που ονομάστηκε Ιουλιανό, προστέθηκαν 80 ημέρες που δεν είχαν καταμετρηθεί και το έτος 46 ονομάστηκε «έτος σύγχυσης» διότι είχε 445 ημέρες.
     Ο Ιούλιος είναι ένας μήνας με πολλές γιορτές και πανηγύρια, όπως της Αγίας Κυριακής στις 7, της Αγίας Μαρίνας στις 17 που είναι προστάτιδα των παιδιών, του Προφήτη Ηλία στις 20, της Αγίας Παρασκευής στις 26 που προστατεύει τα μάτια, του Αγίου Παντελεήμονα στις 27. Τον λέμε και Αλωνάρη επειδή κατά τη διάρκειά του γίνεται το αλώνισμα του σταριού.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ : Ο Αύγουστος οφείλει το όνομά του στον αυτοκράτορα Οκταβιανό ο οποίος τιμήθηκε από την Σύγκλητο με το προσωνύμιο Αύγουστος που σημαίνει σεβαστός. Η ηγεμονία του ήταν η αφετηρία μιας σχετικά ειρηνικής περιόδου για την αυτοκρατορία που έγινε γνωστή ως Pax Romana. Δημιούργησε μεγάλο έργο, όπως κατασκευή οδικού δικτύου, μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, ώθηση στα γράμματα και τις τέχνες,συγκρότηση μόνιμου στρατού κ.λπ. Ο Οκταβιανός ήταν ανηψιός του Ιούλιου Καίσαρα και εξίσου σημαντική προσωπικότητα με εκείνον. Του αφιέρωσαν τον μήνα Sextilis (έκτος) των Ρωμαίων στον οποίο έδωσαν 31 ημέρες (γιατί θεωρούσαν ότι ήταν υποτιμητικό να έχει λιγότερες ημέρες από τον Ιούλιο), παίρνοντας μία ημέρα από τον Φεβρουάριο ο οποίος έτσι έμεινε με 28 ημέρες.
Τον Αύγουστο γίνονταν παλαιότερα προγνώσεις του καιρού με τα «μερομήνια», δηλαδή το πρώτο δωδεκαήμερο του Αυγούστου χρησίμευε για να προβλέψουν τον καιρό όλης της χρονιάς. Έτσι τα καιρικά φαινόμενα της 1ης Αυγούστου θα ήταν ο καιρός που θα επικρατούσε το Σεπτέμβρη, της 2ης Αυγούστου του Οκτώβρη κ.λπ.
Τον Αύγουστο τον λέμε και Συκολόγο γιατί τότε ωριμάζουν τα σύκα αλλά και Δριμάρη από τις δρίμες (ξωτικά) που τις 6 πρώτες μέρες του Αυγούστου επηρεάζουν τα νεράκαι τότε δεν πρέπει να κολυμπάς ή να πλένεις ρούχα. Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας με τη μεγάλη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ : Ο Σεπτέμβριος κατείχε την έβδομη θέση στη σειρά των μηνών, όπως δείχνει και το όνομά του καθώς septem στα λατινικά σημαίνει επτά. Όταν όμως καθιερώθηκε το ιουλιανό ημερολόγιο με πρώτο μήνα του έτους τον Ιανουάριο ο Σεπτέμβριος έγινε ένατος.

Η 1η του Σεπτέμβρη θεωρείται η αρχή του εκκλησιάστικού έτους, αποτελεί την Αρχή της Ινδίκτου, από την λατινική λέξη indictio (επιβολή φόρου), την οποία εισήγαγε ο Καίσαρας Αύγουστος όταν διέταξε να γίνει γενική απογραφή των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους και να εισπραχθούν φόροι την 1η του Σεπτέμβρη. Η Ινδικτιώνα είναι τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία την γέννηση του Χριστού ή από το 3 π.Χ. Η 23η του Σεπτέμβρη, γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού, καθορίστηκε ως Πρωτοχρονιά και ως Αρχή της Ινδίκτου. Η Εκκλησία σ” αυτή την Πρωτοχρονιά τοποθέτησε τη γιορτή της σύλληψης του Προδρόμου, που αποτελεί το πρώτο γεγονός της ευαγγελικής ιστορίας, ενώ το 462 μ.Χ. η εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου για πρακτικούς λόγους.
Τον Σεπτέμβριο αρχίζει και το γεωργικό έτος καθώς τότε ξεκινούν όλες οι αγροτικές εργασίες. Λέγεται και Τρυγητής γιατί τότε γίνεται ο τρύγος των αμπελιών ενώ αρχίζει η σπορά και το όργωμα. Στις 2 του Σεπτέμβρη είναι η γιορτή του Αγίου Μάμα που θεωρείται προστάτης των βοσκών. Στις 14 του Σεπτέμβρη είναι η μεγάλη γιορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού. Στις 23 του μήνα είναι η φθινοπωρινή ισημερία και η νύχτα θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια από την ημέρα έως την εαρινή ισημερία.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ : Από την λέξη octo που σημαίνει οκτώ πήρε ο Οκτώβριος το όνομά του μια και στο παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος μήνας. Το 46 π.Χ. με την αλλαγή του ημερολογίου έγινε ο δέκατος μήνας αλλά κράτησε το όνομά του.

Το Ιουλιανό ημερολόγιο είχε απόκλιση μίας ημέρας κάθε 128 χρόνια από το πραγματικό τροπικό έτος και έτσι το 1582 καταμετρήθηκαν 10 ημέρες απόκλισης, οπότε ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος θέσπισε το Γρηγοριανό ημερολόγιο τον Οκτώβριο του 1582 και την 4η Οκτωβρίου αυτού του έτους την διαδέχτηκε η 15η Οκτωβρίου αντί της 5ης για να αφαιρεθούν οι 10 ημέρες οι οποίες είχαν καταμετρηθεί χωρίς ωστόσο να έχουν διανυθεί και να επανέλθει η εαρινή ισημερία στην 21η Μαρτίου.

Τον Οκτώβριο τον λέμε και Βροχάρη για τις ευεργετικές για τους γεωργούς βροχές του. Ακόμα τον ονομάζουμε Σποριά ή Σπαρτό γιατί αρχίζει η σπορά στους αγρούς, αλλά και Άι-Δημητριάτη για τη μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου.
Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των χρυσανθέμων.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ : Είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους σύμφωνα με το τωρινό ημερολόγιο, αλλά κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο ένατος μήνας γι αυτό και το όνομά του προέρχεται από τον αριθμό εννέα που στα λατινικά είναι novem. Είναι ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου και ο μήνας που αρχίζει η συγκομιδή της ελιάς ενώ τελειώνει η σπορά και τα κοπάδια κατεβαίνουν στα χειμαδιά τους να ξεχειμωνιάσουν. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη βασιλεύει η Πούλια (πλειάδες) γεγονός που σηματοδοτεί τον ερχομό του χειμώνα.
  Τον λέμε Κρασομηνά γιατί ανοίγονται τα καινούργια κρασιά, Ανακατωμένο γιά τον άστατο καιρό του, Χαμένο γιατί είναι μεγάλες οι νύχτες του και οι μικρότερες στη διάρκεια του έτους οι μέρες του, αλλά και Αρχαγγελίτη από τη μεγάλη γιορτή των Αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ στις 8 Νοεμβρίου.
Έχει πάρα πολλές θρησκευτικές γιορτές όπως του Αγίου Μηνά, των Αγίων Αναργύρων, των Αγίων Ακινδύνων, του Αγίου Φιλίππου, του Αγίου Ανδρέα, τα Εισόδια της Θεοτόκου, της Αγίας Αικατερίνης κ.λπ.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ :Ο τελευταίος μήνας του έτους, ο πρώτος του χειμώνα, ο δέκατος του παλιού ρωμαϊκού ημερολογίου από όπου πήρε και το όνομά του. Decem στα λατινικά είναι το δέκα. Είναι ένας μήνας γεμάτος από γιορτές, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Σάββα, της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σπυρίδωνα, του Αγίου Ελευθερίου και άλλες με μεγαλύτερη την γιορτή της γέννησης του Χριστού, τα Χριστούγεννα στις 25 του μήνα.
Τον λένε και Χιονιά, Ασπρομηνά, Χριστουγεννιάτη, Χριστιανάρη, Δεκέμπρη, Άι-Νικολιάτη.
    Είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες φωτός στο βόρειο ημισφαίριο και τις περισσότερες ώρες φωτός στο νότιο ημισφαίριο μια και ο ήλιος έχει τώρα τη μεγαλύτερη απόκλιση νότια του Ισημερινού. Στις 22 του μηνός είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο οπότε η απόκλιση του ήλιου νότια του Ισημερινού αρχίζει να λιγοστεύει και έτσι αρχίζει να μεγαλώνει η ημέρα και να μικραίνει η νύχτα.
Κατά την παράδοση στις 25 του μήνα ξεχύνονται οι καλλικάντζαροι στον επάνω κόσμο και παραμένουν μέχρι τα Φώτα οπότε εξαφανίζονται με τον αγιασμό των υδάτων. Είναι δαιμόνια τα οποία βγαίνουν από τη γη αυτό το δωδεκαήμερο που τα νερά είναι αβάπτιστα για να πειράξουν τους ανθρώπους. Φοβούνται τις φωτιές και τα κουδούνια, γι αυτό σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ανάβουν φωτιές και τραγουδάνε χτυπώντας κουδούνια. 

Πηγή: theancientweb.wordpress
http://mythagogia.blogspot.gr/