Βότανα και Γιατροσόφια
Γενικά τα βότανα στην Αρχαιότητα
Στα έργα των αρχαίων Ελλήνων ιατρών, στα οποία αρχίζει να εμφανίζεται η επιστημονική ιατρική, καταγράφεται ένας μεγάλος αριθμός φαρμάκων από το φυσικό περιβάλλον ιδιαίτερα από τα φυτά, τα βότανα. Δάσκαλος της βοτανοθεραπείας θεωρείται ο κένταυρος Χείρων, που ζούσε στο Πήλιο, με τα πολυάριθμα φυτά και βότανα. Από αυτόν διδάχθηκε ο “θεός» της Ιατρικής Ασκληπιός και στη συνέχεια οι γιοί του Μαχάων και Ποδαλείριος, οι οποίοι συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο
Όπως είναι γνωστό η ελληνική γή και φύση είναι πλούσια σε σπάνια είδη αρωματικών φυτών και βοτάνων.Ο Ιπποκράτης,ο πατέρας της Ιατρικής,στην Αρχαιότητα,στην πατρίδα του το νησι Κώ καλλιεργούσε εκατοντάδες είδη φυτών-βοτάνων που τα χρησιμοποιούσε για την παρασκευή φυτικών φαρμάκων για την θεραπεία των ασθενών του.
Περισσότερα για "Βότανα" ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Περισσότερα για "ΓΙΑΤΡΟΣΟΦΙΑ" ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Τοπικά βότανα:Σταφύλι του Φιδιού και Πικραγγουριά στους Αμπελόκηπους Καστοριάς
Στο χωριό μας,τοπικά,ακούμε διάφορες εξιστορήσεις από μεγαλυτέρους, για βότανα και γιατροσόφια με φυτά διάφορα που διαπιστωμένα έχουν ευεργετικές επιδράσεις για αρκετές περιπτώσεις παθήσεων
Θα αναφερθούμε εδώ σε 2 βότανα:Την πικραγγουριά και το Σταφύλι του Φιδιού
Πικραγγουριά κάτω από το σπίτι Σιδόπουλου
Πικραγγουριά:
είναι φυτό που το συναντούμε στις πλαγιές,στα «ριντώματα» κατεβαίνοντας προς το ποτάμι.Ακουσα γι αυτό πέρισυ, καθώς γυρίζαμε από κάποια λειτουργία από την εκκλησία της Παναγίας με τους Μιχάλη Τερζόπουλο,Ηλία Παπαδόπουλο,Αντώνη Ξανθόπουλο.Μου έδειξαν το φυτό κάπου στην αυλή του παλιού σπιτιού του Καλέση λέγοντας ότι είναι παλιό «βότανο για ιλιάτσια» και υπήρχε από κεί σε όλα τα ριντώματα-πλαγιές μέχρι το σπίτι Κεντζόπουλου.Πράγματι υπάρχει και μοιάζει με άγριο φυτό ,και βγάζει άνθη και καρπούς σαν μικρά αγγουράκια.Η μάνα μου ,Ελευθερία Νικοπούλου μου επιβεβαίωσε ότι παλιά χρησιμοποιούσαν την πικραγγουριά για «ιλιάτσια»,έβραζαν τους καρπούς και έπιναν το ζουμί για περιπτώσεις πυρετού ή έκαναν εντριβές με ζελέ-πολτό απ’αυτά.Βέβαια η αποτελεσματικότητά της δεν είναι επιβεβαιωμένη.
Την δεκαετία του 50-60 η πικραγγουριά είχε απασχολήσει το πανελλήνιο αφού κάποιοι κομπογιαννίτες την είχαν λανσάρει σαν το θαυματουργό υπέρφάρμακο «δια πάσαν νόσον…» ακόμα και για τον καρκίνο. Αρχές του 1952. Η Ελλάδα προσπαθεί να ορθοποδήσει από τον πόλεμο και τον εμφύλιο, μέσα στη φτώχεια και τον πόνο, όταν, σαν βόμβα σκάει η είδηση ότι το αφέψημα ρίζας πικραγγουριάς θεραπεύει τον καρκίνο. Μαζική υστερία καταλαμβάνει το πανελλήνιο, το οποίο βλέπει στο ταπεινό ζιζάνιο «που φυτρώνει εις τα οικόπεδα και εις τας παρυφάς των κήπων και των αγρών», την πανάκεια για όλα τα δεινά του. «Ετελείωσεν πλέον», έγραφε σκωπτικά η «Κ» στις 13 Φεβρουαρίου 1952. «Η πικραγγουριά θεραπεύει τον καρκίνον, αλλά και κάθε νόσον, μέχρις ότου περάση κάποτε η μόδα της, όπως τόσων άλλων». Οπως τώρα έτσι και τότε, οι αρχές αντέδρασαν όψιμα. Μόλις στις 25 Φεβρουαρίου το Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο χαρακτήρισε ανώφελη και επικίνδυνη τη χρήση της πικραγγουριάς, ενώ η Γενική Διεύθυνση Υγιεινής προειδοποίησε ότι δεν είχε αποδειχθεί ότι έχει κάποιες θεραπευτικές ιδιότητες. «Πρέπει να προηγηθούν εργαστηριακές εξετάσεις και κλινικές παρατηρήσεις», ξεκαθάρισε.
περισσότερα για "Πικραγγουριά" με ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Φυσικά όλα τα παραπάνω μπορεί να βοηθούν, αλλά δεν υποκαθιστούν τον γιατρό σε προβλήματα υγείας που πρέπει υπεύθυνα να συμβουλευόμαστε.
Νικόπουλος Χρίστος cnikop@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου